تاثیر آرایش کاشت و تراکم بوته بر رشد و عملکرد آفتابگردان)هیبرید های سان- 36

آرایش کاشت و تراکم بوته از طریق تغییر در فضای رشد هر بوته، بر ویژگی هایرشد و عمل کرد آفتاب گردان تاثیر می گذارند. به منظور بررسی این اثر، مطالعه ای دربهار 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گرفت. آزمایش با آرایش کرت های یک بار خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار با استفاده از هیبرید های سان-36اجرا گردید. فاصله ردیف کاشت (60 و 75 سانتی متر) به عنوان عامل اصلی و فاصله بوته در روی ردیف کاشت(12، 14، 16 و 18 سانتی متر) به عنوان عامل فرعی منظور گردیدند. با افزایش فاصله ردیف کاشت، ارتفاع و قطرساقهبه ترتیب به طور بسیار معنی دار (p≤0.01) و معنی دار (p≤0.05) افزایش، ولیوزن خشک ساقه و برگ در واحد سطح،عمل کرد دانه و عمل کرد زیستی در واحد سطح و شاخص برداشتکاهشیافت.این کاهش در مورد وزن خشک برگ و عمل کرد دانه در واحد سطح بسیار معنی دار و در خصوص شاخص برداشت معنی دار بود. با کاهش فاصله بوته از18 به 12 سانتی متر، قطرساقه و قطرطبقبه طور بسیار معنی داری کاهش، ولیارتفاع گیاهان به طور بسیار معنی داری افزایش یافت.با کاهش فاصله بوته از 18 به 12 سانتی متروزن خشک ساقه و برگ در واحد سطح نیز به طور بسیار معنی داری افزایش پیدا کرد؛ در حالی که عمل کرد دانه در واحد سطحو شاخص برداشت به طور بسیار معنی داری کاهش یافت. بر مبنای نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که هیبرید های سان-36 (با عمل کرد 4428 کیلوگرم در هکتار) با استفاده از ترکیب فاصله ردیف کاشت 60 سانتی متر و فاصله بوته در روی ردیف کاشت 14 سانتی متر (تراکم 9/11 بوته در مترمربع) برای دست یابی به بیشینه عمل کرد آفتاب گرداندر شرایط مشابه بابررسی حاضر مناسب باشد.