بررسی تلفات گندم در مراحل پیش از برداشت، برداشت، بوجاری و انبارداری در استان چهارمحال و بختیاری

گندم یکی از مهم ترین منابع غذایی در الگوی مصرف هر کشوری است. در کشورهای در حال توسعه، بیش از 50 درصد انرژی مصرفی انسان از نان به دست می آید. هدف از انجام این پژوهش اندازه گیری تلفات گندم در مراحل پیش از برداشت (طبیعی)، برداشت و پس از برداشت در استان چهارمحال و بختیاری در سال 1391 بود. اندازه گیری تلفات گندم در مرحله برداشت از دو رقم گندم سرداری (اصلاح شده) و امید (محلی) و از کمباین های نوع جاندیر 955 و 1055 و در مرحله انبارداری افت گیری گندم در دو نمونه انبار خانگی و سیلویی و در شش سطح 15، 30، 45، 60، 75 و 90 روز انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین تلفات هنگام برداشت در کمباین جاندیر 955 و رقم گندم امید به میزان 08 /6 درصد (9 /311 کیلوگرم در هکتار) و کمترین مقدار مربوط به کمباین جاندیر 1055 و رقم گندم سرداری به میزان 46 /3 درصد (82 /179 کیلوگرم در هکتار) بود. همچنین تلفات در مرحله پس از برداشت گندم به میزان 72 /7 درصد که 31 /5 درصد در مرحله بوجاری که شامل تلفات مفید، غیرمفید و سن زدگی و حدود 41 /2 درصد در مرحله انبارداری دیده شد.