بررسی آزمایشگاهی موقعیت سازه سرریز- دریچه استوانه ای در راستای عمود بر جهت جریان بر روی ضریب دبی جریان

یکی از انواع مدل های سازه ترکیبی، سرریز- دریچه استوانه ای است که دارای ویژگی هایی ازجمله هزینه کم، طراحی آسان، سهولت ساخت و ضریب دبی بالا می باشد. در این مطالعه به بررسی آزمایشگاهی موقعیت قرارگیری سازه استوانه ای در راستای عمود بر جهت جریان بر روی ضریب دبی عبوری از سازه پرداخته شده است. آزمایش ها در فلومی به طول 5/7 متر و عرض 40 سانتی متر و با استفاده از مدل های استوانه ای از جنس لوله پلاستیکی با قطرهای 50، 75، 110 و 125 میلی متر انجام شده است. طراحی آزمایش ها با میزان بازشدگی های مختلف از صفر تا 60 میلی متر (رسیدن به دریچه استوانه ای با توجه به قطر و دبی موجود) صورت گرفته است. نتایج حاکی از آن است که بیش ترین و کم ترین ضریب دبی به ترتیب در سازه های سرریز استوانه ای و دریچه استوانه ای مشاهده شده است. همچنین با تبدیل سازه از سرریز- دریچه استوانه ای به دریچه استوانه-ای کاهش سریعی در مقادیر پارامترهای بدون بعد نسبت عمق آب بالادست به قطر سازه (yup/D) و نسبت تفاضل عمق آب بالادست و پایین دست به قطر سازه (yup-yd) /D))حاصل شده است، که این روند ناشی از کاهش میزان پس زدگی آب و کاهش چشمگیر yup می باشد. به علاوه افزایش قطر سازه موجب کاهش ضریب دبی گشته است. همچنین برازش های تجربی جهت به کمیت درآوردن رفتار ضریب دبی ارائه شده است.