بررسی نوشتار ابن زهر اشبیلی آندلسی در اندیشه های طبی کتاب «التیسیر فی المداواه و التدبیر»

گسترش دامنه گشایش های اسلامی به سرزمین های همجوار در دوره های اسلامی و در طول قرن های متمادی، فرصت مناسب بررسی و پژوهش در علوم گوناگون را برای دانشجویان و علم آموزان عرب زبان آن زمان فراهم نموده بود. بیشتر آثار این دوره ها را از سال 21 هجری همزمان با فتح ایران به دست اعراب مسلمان تالیف و تدوین شده می یابیم، اگرچه تالیفاتی نیز به پیشتر از این سال باز می گردد یا دست کم چندسال پس از این رویداد تاریخی تدوین و تالیف گردیده است. بنابراین ما شاهد یک جنبش بی مانند در عرصه های گوناگون علمی و ادبی هستیم. افت وخیزهای پیاپی در ارتباط با علوم گوناگون، نوعی جنبش پیچیده را در این دوره ها به وجود آورده است. از مهم ترین این پدیده ها گرایش فراگیر نگارش به زبان عربی در میان اهل علم و ادبیات است. علوم طبی در این میان به دلیل شرایط حاکم و میل و گرایش اعراب در جهت پیشرفت و اخذ نشانه های تمدن آن دوران، نزد محققان دارای اهمیت بسیاری گردیده است. با گذشت زمان و با گسترش گشایش ها و فتح آندلس در سال 92 هجری، که در حدود اسپانیای امروزی قرار داشته است، این رویدادها به راهیابی زبان عربی به آندلس و اشتیاق به تالیف کتاب های طبی به این زبان انجامید. با رسوخ علم در سراسر سرزمین های اسلامی فتح شده، رونق علم پزشکی را در قرن ششم هجری شاهد هستیم. ابن زهر که در زمره این طبیبان است با تالیف کتاب «التیسیر فی المداواه و التدبیر» به انتقال علوم زمانه خود با سبک نوشتاری علمی ویژه ای می پردازد. ما در این مقاله به تبیین آثار و شیوه های علمی و ادبی نوشته های ابن زهر، در کنار تحلیل مختصری از اهمیت سبک نوشتار طبی این کتاب ارزشمند می پردازیم.