مطالعات شیمی چینه شناسی (Chemostratigraphy) و منطقه بندی عنصری در رخساره های کانه دار کانسار سولفید توده ای آتشفشانزاد (VMS) تیپ بشی نوده، جنوب باختر سبزوار

توالی آتشفشانی- رسوبی کرتاسه پسین در منطقه نوده که میزبان کانی زایی مس(روی) سولفید توده ای می باشد از چهار واحد سنگی(Unit1،Unit2، Unite3،Unit4) تشکیل شده است. کانی زایی مس (روی) در واحد 2 و در دو افق مجزا رخ داده است. این واحد سنگی از گدازه الیوین بازالت و ماسه سنگ سیلتی توفی از تشکیل شده است. کانسار نوده، دارای سه رخساره کانسنگی استرینگر زون، توده ای و لایه ای می باشد. این کانسار دارای منطقه بندی ژئوشیمیایی قوی جانبی از رخساره کانسنگ توده ای به سمت رخساره کانسنگ لایه ای (کاهش عیار ماده معدنی، کاهش نسبت Cu:Zn، افزایش نسبت Ba:Zn و افزایش میزان Fe و Mn) و منطقه بندی قائم، به ویژه در رخساره کانسنگ توده ای (افزایش نسبت های Cu:Fe، Cu:Ti به سمت بالای کانسار همراه با کاهش Cu:Zn) است. مطالعات لیتو ژئوشیمیایی نشان می دهد بیشینه عیار مس مربوط به رخساره کانسنگ توده ای و در حدود2/ 11 درصد است که به سمت رخساره کانسنگ لایه ای میزان آن کاهش می یابد، این عیار در کانسنگ لایه ای بین 4 تا 5 درصد در تغییر است. عیار مجموع فلزات پایه (Cu+Zn+Pb) در کانسار نوده همواره در رخساره کانسنگ توده ای بیشتر از زون استرینگر و رخساره کانسنگ لایه ای است. عواملی مانند تغییر نسبت تولیدات گرمابی نسبت به ترکیبات رسوبی، تغییر دما، Eh و pH، رخداد فرایند پالایش در رخساره کانسنگ توده ای و غالب بودن فرایندهای رسوبی در رخساره کانسنگ لایه ای این نوع منطقه بندی را کنترل می نمایند.