مطالعه پلی مورفیسم COX-2-765G →C در بیماران میگرنی

میگرن یک سر درد ناتوان کننده رایج با حملات درد برگشت پذیر است که با تغییرات موقتی قطر رگ های خونی سر ارتباط دارد بر اساس تقسیم بندی جهانی جامعه بین المللی سردرد، مبتلایان به میگرن به دو گروه عمده با اورا و بدون اورا دسته بندی می شوند. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژنتیکی C OX-2-765G →C و خطر ابتلا به میگرن در دو گروه بیمار و کنترل انجام شد.
در این مطالعه DNA مربوط به بافت خونی 100 بیمار میگرنی و 100 فرد سالم استخراج و خالص سازی گردید. با استفاده از پرایمر اختصاصی COX-2-765G→C (rs20417) در فرآیند PCR، ناحیه مورد نظر ژن COX-2 تکثیر داده شد. سپس با به کار گیری روش RFLP و آنزیم محدود گر Aci I، هضم آنزیمی صورت گرفت و داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شدند.
فراوانی ژنوتیپ های COX-2-765 CC،COX-2-765 GC به طور معنی داری در بیماران نسبت گروه کنترل بالاتر است.
پلی مورفیسمCox-2-765G→C می تواند خطر ابتلا به میگرن را افزایش دهد. با این وجود لازم است مطالعات بیشتری بر روی نمونه های گسترده تر با نژادهای مختلف در دیگر مناطق دنیا صورت گیرد تا نقش واریانت های ژن COX-2 در پیشبرد بیماری میگرن مشخص شود.