کاربرد فیلتر گسترش رو به بالا در تفسیر داده های میدان مغناطیس به همراه تعیین ارتفاع بهینه گسترش رو به بالا، منطقه منصورآباد یزد، ایران

با توجه به این واقعیت که توده های آهن به علت به همراه داشتن کانی های فرومغناطیس، شدت مغناطیسی بالایی دارند، در اکتشافات معدنی معمول ترین روش ژئوفیزیکی مغناطیس سنجی است که برای اکتشاف این ذخایر پیشنهاد می شود. برای پردازش و تفسیر نقشه های بی هنجاری مغناطیسی اصولا از روش های متعددی استفاده می شود که تقریبا اکثر این روش ها بر مبنای سعی و خطاست. یکی از روش های معمول پالایش یا فیلترسازی داده های ژئوفیزیکی، فیلتر گسترش رو به بالاست که در این تحقیق نیز به کار گرفته شده است. از جمله مشکلاتی که در تفسیر داده ها از طریق این فیلتر با آن مواجهیم، تعیین ارتفاع بهینه گسترش رو به بالاست. در این مطالعه داده های مغناطیس بی هنجاری شمالی منطقه منصورآباد یزد مطالعه شد. به منظور تفسیر و تعیین ارتفاع فیلتر گسترش رو به بالا از روشی عملی بر مبنای همبستگی عرضی دو ارتفاع متوالی استفاده شده است. با استفاده از این روش بدون مقایسه نقشه های متعدد مربوط به ارتفاعات مختلف و بدون دخالت شخصی می توان فیلتر مناسب گسترش رو به بالا جهت تعیین بی هنجاری ناحیه ای مغناطیسی را به دست آورد و متعاقب آن با کسر این مقادیر از کل مقادیر داده ها نقشه بی هنجاری باقیمانده را برآورد کرد که نشانگر بهتری از بی هنجاری های محلی در منطقه است. با روش مذکور ارتفاع 39 متر برای داده های مورد بررسی انتخاب شد. پس از بررسی و انطباق بی هنجاری های مغناطیسی در محدوده مطالعاتی مشخص شد که عامل بی هنجاری ها توده های آهن است. گسترش عمقی عامل این بی هنجاری ها متفاوت است و تا عمق متوسط 80 متر ادامه می یابد.