مقایسه مدل های هیدروترمال تایم جهت مدل سازی جوانه زنی بذر فالاریس بر مبنای توزیع های نرمال، ویبول و گامبل

مدل های هیدروترمال تایم بطور گسترده ای برای توصیف پاسخ جوانه زنی بذر به دما و پتانسیل آب بکار می روند. در این مطالعه، سه مدل هیدروترمال تایم توسعه یافته بر مبنای توزیع های آماری مختلف (نرمال، ویبول و گامبل) برای توصیف جوانه زنی بذر فالاریس (Phalaris minor) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل های هیدروترمال تایم گامبل (8/762-=AICc) و ویبول (6/762-=AICc) از دقت پیش بینی بیشتری در قیاس با مدل هیدروترمال تایم نرمال (6/737-=AICc) برخوردار بودند. با این وجود، اختلاف معنی داری بین مقدار ثابت هیدروترمال تایم، دمای پایه و میانه پتانسیل آب پایه («ψ» _«b» («50»)) برآورد شده برای جوانه زنی بذر فالاریس با هر سه مدل هیدروترمال تایم وجود نداشت و بترتیب در حدود 1000 مگاپاسکال درجه سانتی گراد ساعت، 2/4 درجه سانتی گراد و 1- مگاپاسال برآورد شد. بر اساس مدل هیدروترمال تایم ویبول، آستانه پتانسیل آب برای شروع جوانه زنی («ψ» _«b» («0»)) معادل 5/1- مگاپاسکال بدست آمد. همچنین، توزیع پتانسیل آب پایه جوانه زنی بذرها چوله به راست بود (57/1=λ). با در نظر گرفتن انعطاف پذیری توزیع ویبول، امکان تعیین چولگی توزیع پتانسیل آب پایه و برآورد آستانه پتانسیل آب برای شروع جوانه زنی می توان از این مدل بطور گسترده برای پیش بینی جوانه زنی بذر استفاده کرد.