بررسی کیفیت راه رفتن بیماران مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بر اساس میزان انرژی مصرفی طی راه رفتن

اسکولیوز یکی از انواع ناهنجاری های سیستم اسکلتی- عضلانی است که بر میزان انرژی مصرفی بیماران طی راه رفتن اثرگذار است. در مطالعات پیشین اکسیژن مصرفی افراد طی راه رفتن به عنوان معیاری از انرژی مصرفی مورد بررسی قرار گرفته است (oxymety). لذا هدف از مطالعه حاضر اندازه گیری میزان انرژی مصرفی بیماران اسکولیوزی در مقایسه با افراد سالم با ارزیابی ضربان قلب بود.
این مطالعه از نوع مشاهده ای (observational) بوده و آزمون به صورت مقطعی- مقایسه ای (comparative cross sectional) انجام گرفت. در این پروژه 10 بیمار دچار اسکولیوز ایدیوپاتیک با راس انحنای واقع شده در زیر مهره چهارم پشتی (T4) و 10 فرد سالم فاقد انحراف جانبی ستون فقرات که از لحاظ متغیرهای مخدوش کننده با گروه بیمار تطبیق داده شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تعیین مقدار انرژی مصرفی بیماران و افراد سالم هنگام راه رفتن از سیستم کنترل ضربان قلب (Heart rate monitoring) استفاده گردید.
در این مطالعه دیده شد میزان انرژی مصرفی بیماران اسکولیوزی در راه رفتن نسبت به افراد سالم بیشتر است و این بیماران در مجموع زمان راه رفتن ضربان قلب بالاتری را داشته اند. هر چند تفاوت در مقادیر ذکر شده از لحاظ آماری قابل توجه نبود (05/ 0

نتیجه گیری

نتایج این مطالعه نشان داد انحراف جانبی ستون فقرات تاثیر چندانی بر میزان انرژی مصرفی بیماران اسکولیوزی ندارد. ضمن آنکه سرعت راه رفتن افراد تحت تاثیر انحنای جانبی ستون فقرات قرار نمی گیرد (05/ 0