روش های رایج درمانی ادم ماکولای دیابتی

ادم ماکولا به دنبال رتینوپاتی دیابتی، از عوارض چشمی مرتبط با دیابت بوده و از علل کاهش دید در گروه های سنی جوان و میانسال در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود. بیماران دیابتی به ویژه مبتلایان به رتینوپاتی دیابتی، در معرض خطر عوارض چشمی بوده و با تشخیص زودرس و درمان به موقع دیابت می توان از افت بینایی جلوگیری و یا آن را به تاخیر انداخت. درمان سیستمیک دیابت از طریق کنترل هم زمان قند خون، فشارخون و هیپرلیپیدمی، موثرترین روش برای جلوگیری از رتینوپاتی دیابتی و پیش رفت آن است. درمان رتینوپاتی دیابتی و پیشگیری از عوارض آن نیازمند مداخله های دارویی و جراحی شامل فتوکواگولاسیون، ویترکتومی و تزریق دارویی داخل زجاجیه برای حفظ دید می باشد. شایع ترین درمان ادم ماکولای دیابتی داروهای آنتیVEGF (داروهای ضد رشد اندوتلیوم عروقی) می باشند. چندین موضوع بحث انگیز مطرح شده است که شامل رژیم درمانی ایده آل، طول درمان، درمان ترکیبی و بی ضرر بودن درازمدت بوده و نیازمند بررسی های بیش تر می باشد. در این مقاله مروری، تمامی روش های درمانی برای ادم ماکولای دیابتی، فارماکوکینتیک، تاثیر، بی ضرر بودن، مقدار مصرف و تعداد دفعات تکرار داروهای تجویز شده برای داخل زجاجیه و هم چنین تاثیر ایسکمی ماکولا، ضخامت اولیه ماکولا و الگوهای OCT ادم ماکولای دیابتی بر روی سرانجام نهایی درمان مورد بررسی قرار گرفته است. تقریبا در تمام مطالعات انتشار یافته نشان داده شده که استفاده از داروهای آنتی VEGF برای درمان ادم ماکولای دیابتی جدید و مقاوم در کوتاه مدت یا درازمدت تا دو سال مفید می باشد.
روش های مختلفی برای درمان ادم ماکولای دیابتی وجود دارد. در این مقاله تقریبا همه موارد درمانی برای ادم ماکولای دیابتی و تاثیر و عوارض جانبی آن ها را بررسی می شوند.