استفاده از شیمی کانی آمفیبول برای دما- فشارسنجی گرانیتوئید بزمان، جنوب شرق ایران

گرانیتوئید بزمان در حاشیه ی جنوبی بلوک لوت و در جنوب شرقی ایران واقع شده است. سنگ های این توده از گرانیت، گرانودیوریت، کوارتز مونزودیوریت، مونزودیوریت، دیوریت و گابرو تشکیل شده است. کانی های اصلی تشکیل دهنده ی آن شامل پلاژیوکلاز، فلدسپار، کوارتز، هورنبلند و بیوتیت و کانی های فرعی شامل اسفن، آپاتیت، زیرکن، مگنتیت و ایلمنیت هستند. ترکیب شیمی کانی آمفیبول در گروه آمفیبول های کلسیک و از نوع اکتینولیت تا منیزیوهورنبلند قرار می گیرد. این آمفیبول ها وابسته به فرورانش بوده و با ویژگی های تکتونوماگمایی پیشنهادی برای این گرانیتوئید یعنی حاشیه فعال قاره ای وابسته به فرورانش همخوانی دارد. فشارسنجی براساس مقدار آلومینیوم، فشارتبلور آمفیبول را 06/1 تا 13/4 کیلوبار برآورد می کند. دماسنجی هورنبلند- پلاژیوکلاز در این سنگ ها، دمای 649 تا 727 درجه ی سانتی گراد را برای به تعادل رسیدن این دو کانی نشان می دهد. گریزندگی اکسیژن (66/15- تا 37/19-) حاکی از اکسیده بودن ماگما و شاهدی برای تشکیل آن در ورقه های همگراست.