پایش اینتگرون کلاس 1 در سویه های اشریشیاکلی اسهال زا جدا شده از کودکان شهر یاسوج

اینتگرون ها عناصر ژنتیکی متحرکی هستند که توانایی کسب و درج کاست های ژنی مقاومت آنتی بیوتیکی را دارند و نقش مهمی در گسترش مقاومت دارویی ایفا می کنند. هدف از این پژوهش، ارزیابی نقش اینتگرون کلاس 1 در مقاومت دارویی جدایه های اشریشیاکلی اسهال زا در کودکان زیر 5 سال است. 164 جدایه ی اشریشیاکلی اسهال زا در کودکان زیر 5 سال از نظر حضور ژنintI1 و کاست ژنی درج شده در اینتگرون کلاس یک ارزیابی شد. همچنین، مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از استاندارد CLSI بررسی شد.
میزان شیوع ژن intI1 و کاست ژنی در جدایه های اشریشیاکلی به ترتیب 73/ 70 و 63/ 64 درصد بود. اندازه کاست های ژنی در این نمونه ها از 750 تا 2000 جفت باز متغیر بود. همچنین، بین حضور اینتگرون کلاس 1 و کاست ژنی آن و مقاومت نسبت به استرپتومایسین، جنتامایسین، کانامایسین، آمیکاسین، کلرامفنیکل، تتراسایکلین، نالیدیکسیک اسید و کوتریموکسازول ارتباط معناداری به دست آمد.
نتایج این پژوهش نشان داد که اینتگرون کلاس 1 و کاست های ژنی درج شده در آن، در بین اشریشیاکلی های اسهال زا در منطقه مورد پژوهش شیوع در خور توجهی دارد. با توجه به امکان شیوع گسترده سویه های مقاوم به دارو، ضرورت پایش مولکولی جدایه های اشریشیا کلی در سایر مناطق کشور وجود دارد.