ردیابی شایع ترین ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های اسینتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت های بیمارستانی و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در آن ها

اسینتو باکتر بومانی یک کوکوباسیل گرم منفی است که در طبیعت انتشار وسیعی داشته و به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. به واسطه ایجاد مقاومت های آنتی بیوتیکی در این باکتری، مشکلات فراوانی در درمان موفقیت آمیز بیماران و در پی آن مرگ و میر آن ها ایجاد شده است. مطالعه حاضر با هدف ردیابی شایع ترین ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله های اسینتو باکتر بومانی جدا شده از عفونت های بیمارستانی انجام شده است. این مطالعه توصیفی در دو بیمارستان شهر تهران بر روی 121 ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از عفونت های بالینی انجام شد. پس از شناسایی ایزوله ها با استفاده از روش های بیوشیمیایی، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله ها به دو روش انتشار دیسک و روش مولکولی (برای ردیابی ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی) تعیین شد.
از تعداد 121 ایزوله اسینتوباکتر بومانی جدا شده از نمونه های عفونی، بیش ترین مقاومت به آنتی بیوتیک تتراسایکلین با فراوانی 90/90 درصد و بیش ترین حساسیت به آنتی بیوتیک های کلرامفنیکل، نیتروفورانتوئین و مروپنم با فراوانی 65/1 درصد مشاهده شد. فراوانی حضور ژن های dfrA1، tet (A)، aac (3) - IV، sul1، tet (B)، aadA1، qnr، CITM، blaSHV، sim، vim، Oxa-58-like، Oxa-24-like، imp، Oxa-51-like، Oxa-23-like، cat1، cmlA به ترتیب 79 (28/ 65 درصد)، 71 (67/ 58 درصد)، 68 (19/ 56 درصد)، 67 (37/ 55 درصد)، 44 (36/ 36 درصد)، 41 (88/ 33 درصد)، 29 (96/ 23 درصد)، 28 (14/ 23 درصد)، 24 (83/ 19 درصد)، 17 (04/ 14 درصد)، 16 (22/ 13 درصد)، 14 (57/ 11 درصد)، 12 (91/ 9 درصد)، 10 (26/ 8 درصد)، 9 (43/ 7 درصد)، 8 (61/ 6 درصد)، 5 (13/ 4 درصد) و 3 (47/ 2 درصد) بود.
وجود مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه در ایزوله های مورد مطالعه، استفاده از روش های مولکولی در کنار آزمون آنتی بیوگرام برای انتخاب موثرترین آنتی بیوتیک در درمان عفونت و لزوم برقراری نظام مراقبت آنتی بیوتیکی به منظور موفقیت در برنامه کنترل عفونت را در آینده نشان می دهد.