بررسی فراوانی تک یاخته های روده ای و عوامل دموگرافیک مرتبط با آن در مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان همدان طی سالهای 1393-1392

امروزه آلودگی به عفونتهای انگلی یکی از مهمترین معضلات بهداشتی در سراسر جهان، بهخصوص در کشورهای در حال توسعه محسوب میشود. با عنایت به نقش مادران بهعنوان رکن اساسی در حفظ سلامت خانواده، این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع انگلهای رودهای و عوامل دموگرافیک مرتبط با آن در مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهری و روستایی شهرستان همدان صورت گرفت.
این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 253 مادر (128 مادر روستایی و 125 مادر شهری) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان همدان انجام پذیرفت. پس از کسب رضایت آگاهانه، اطلاعات دموگرافیک، نوع آب آشامیدنی، سابقه تماس با دام، نحوه شستشوی سبزیجات، میزان تحصیلات، شغل و... مادران در پرسشنامه ثبت و نمونه های مدفوع با روشفرمالین- اتر، رنگآمیزی های تریکروم و زیلنلسون اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات بدست آمده با آزمون آماری مربع کای و آزمون دقیق فیشر مورد واکاوی قرار گرفتند.
از کل مادران مورد مطالعه 52 نفر (55/20%) مبتلا به آلودگی های تکیاختهای بودند. میزان آلودگی در ساکنین شهر 40/14% و در ساکنین روستا 56/26% مشاهده شد (02/0P=). شایعترین آلودگی انگلی مربوط به بلاستوسیستیس هومینیس با 62/14% و سپس آنتامیبا کولی 92/5% بود. همچنین آلودگی به ژیاردیا لامبلیا تنها در 79/0% موارد مشاهده شد. آزمون های آماری بین میزان آلودگی به انگلها و تماس مستقیم با حیوان، سطح تحصیلات، محل سکونت و شغل رابطه معنی داری را نشان دادند.
نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه شیوع بالای آلودگی انگلی را در مادران ساکن مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری نشان داد. بنابراین لزوم ارتقای سطح بهداشت و آگاهی های بهداشتی به خصوص در ساکنین مناطق روستایی به منظور کاهش عفونت های انگلی احساس میشود.