بررسی رابطه بین رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین با سازگاری در خانه

بررسی رابطه بین رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین با سازگاری در خانه بود.
روش مورد استفاده، پس رویدادی و از تکنیک پیمایش بهره گرفته شد. جامعه آماری شامل زنان متاهل دانشجو بود که با نمونه گیری خوشه ایتصادفی تعداد 115 نفر منتخب، پرسشنامه های استاندارد این تحقیق را تکمیل کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ (1975)، صمیمیت زوجین باگاروزی(2001)، و سازگاری بل(1961) بود.
بیانگر آن بود که؛ بین رضایت زناشویی و سازگاری درخانه سازگاری رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین صمیمیت زوجین و سازگاری درخانه رابطه معنادار وجود دارد. ضمنا بین شاخص های صمیمیت های عاطفی، جنسی، معنوی، زیباشناختی با سازگاری درخانه در نمونه مورد مطالعه رابطه معنادار مشاهده شد، اما بین صمیمیت بدنی با سازگاری درخانه رابطه ای دیده نشد. بین شاخص های صمیمیت های روانشناختی، عقلانی و اجتماعی – تفریحی با سازگاری درخانه در رابطه معنادار بودند.
رابطه رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین زنان با سازگاری آنها معنادار بوده و تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که اثر رضایت زناشویی و صمیمیت زوجین زنان بر سازگاری 1/ 14 درصد است. مقایسه نتایج حاصله با تحقیقات مشابه، همسویی برخی از این نتایج را نشان داد.