بررسی و مقایسه کارآیی شاخص های ارزیاب مدل های منحنی رطوبتی خاک

هدف از این مطالعه تعیین کارآیی شاخص‌های ارزیابی در مقایسه برخی مدل های منحنی رطوبتی است. بدین منظور، 70 نمونه خاک از دشت های کرج، ارومیه و شهرکرد جمع آوری و منحنی رطوبتی خاک‌ها با استفاده از نتایج به دست آمده از دستگاه صفحات فشاری رسم شد. سپس، میانگین آماره‌های ضریب تبیین (R2)، ضریب تبیین تصحیح شده () و ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) برای هر مدل محاسبه و کارآیی آن ها در ارزیابی مدل‌های یادشده با روش‌های آماری مورد آزمون قرار گرفت. سپس، آماره های معیار اطلاعات آکاییکه و مالو برای مقایسه مدل های مرجع با سایر مدل ها برای هر خاک استفاده شدند. اختلاف میانگین R2 و برای کل خاک ها و کلاس های بافتی و RMSE در شش کلاس از هشت کلاس بافتی موجود (رسی و رسی سیلتی) معنی دار نشدند (05/0P≤). بنابراین، میانگین آماره های R2، و RMSE معیارهای مناسبی برای انتخاب مدل بهینه نیستند. بر اساس آماره معیار اطلاعات آکاییکه مدل های گاردنر، پریر و فردلاند، خلوصی و ونگنوختن- معلم به ترتیب در 1/27، 10، 7/45 و 6/68 درصد خاک ها و بر اساس آماره مالو مدل های مذکور به ترتیب 3/34، 10، 6/48 و 4/71 درصد خاک ها نسبت به مدل ونگنوختن بهتر عمل کردند. افزون بر این، مدل های ونگنوختن، ونگنوختن- معلم و پریر و فردلاند تخمین دقیق تری را از رطوبت اشباع خاک داشتند اما مدل های گاردنر و خلوصی از خطای زیادی برخوردار بودند.