بررسی اختلاف نسبت سرعت بین جت های مهارکننده و جت اصلی در طرح جت های ترکیبی سه گانه برای بهبود اثربخشی خنک کاری لایه ای با استفاده از رهیافت ال.ای.اس

در تحقیق حاضر، به بررسی اثرات اختلاف نسبت دمش(نسبت سرعت) بین جت های مهارکننده ی کوچک و جت اصلی در طرح جت های سه گانه بر اثربخشی خنک کاری لایه ای و تحلیل هیدرودینامیک جریان پرداخته شده است. این اختلاف نسبت دمش به گونه ای تنظیم شده که دبی کل سیال خنک با حالت جت های سه گانه ساده یکسان باشد. جت های سه گانه به صورت عمودی وارد جریان عرضی شده و نسبت دمای جت های خنک کننده به جریان عرضی داغ و عدد رینولدز کل جت ها به ترتیب برابر 5/0 و 4700 می باشد. روش عددی به کار رفته بر مبنای حجم محدود استوار بوده و از الگوریتم سیمپل بر روی یک شبکه ی چند بلوکه و جابه جا شده، با سازمان، و غیر یکنواخت استفاده شده است. شبیه سازی عددی برای سه نسبت سرعت جت های مهارکننده به جت اصلی صورت گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که وقتی نسبت سرعت مذکور بیشتر از یک باشد، اثربخشی خنک کاری افزایش می یابد ولی در حالتی که این نسبت سرعت کمتر یک است، شاهد کاهش اثربخشی خنک کاری هستیم. به دلیل پیچیدگی زیاد جریان (ناشی از اندرکنش سه جت با جریان عرضی) و وابستگی زمانی ساختارهای گردابه های تشکیل شده، از رهیافت شبیه سازی گردابه های بزرگ برای تحلیل دقیق تر جریان استفاده شده است.