بررسی شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک و عوارض همراه آن در زنان ایرانی: مطالعه مروری و متاآنالیز

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اختلال اندوکرین زنان در سنین باروری و شایعترین علت ناباروری ناشی ازعدم تخمک گذاری است. جهت تشخیص این سندرم معیار واحدی وجود ندارد.

هدف از این مطالعه بررسی شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک و عوارض ناشی از آن در زنان ایرانی به روش متاآنالیز است.

با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Magiran, Irandoc, Iranmedex, SID, Pubmed،GoogleScholar و...، مقالات مرتبط در رابطه با شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک، مورد بررسی قرار گرفته و وزن هر مطالعه با توجه به تعداد نمونه و میزان شیوع از توزیع دوجمله ای محاسبه شده است. داده ها با استفاده از روش متاآنالیز مدل اثرات تصادفی(Random effects model) و با نرم افزار R و 2/11Stata Version آنالیز شدند.

تعداد 30 مطالعه که بین سال های 1375 تا1390 انجام شده بودند، وارد متاآنالیز گردیدند. حجم کل نمونه 19226 زن با گروه سنی بین 54-10 سال بود. شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک طبق معیار NIH، 6/8٪ (با فاصله اطمینان 95٪ :5/8 – 11/4) براساس معیارRotterdam ، 19/5٪ (با فاصله اطمینان 95٪ : 24/2- 14/8) و براساس روش های سونوگرافی 41/4٪ (فاصله اطمینان 95٪ :68/5-14/4) تخمین زده شد. همچنین در این مطالعه، شیوع هیرسوتیسم 13٪ ، آکنه 26٪ ، آلوپسی آندروژنیک9٪ ، اختلالات قاعدگی28٪ ، اضافه وزن 21٪، چاقی19٪ و نازایی 8٪ برآورد گردید.

درایران شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک بالا نیست اما با توجه به احتمال ایجاد عوارضی مانند عوارض قلبی - عروقی و ناباروری، پیشگیری از افزایش PCOS مهم می باشد. لذا مسیولان بهداشتی و درمانی باید برنامه ریزی هایی در جهت این امر درجامعه ارایه نمایند.