بررسی اثر Setarud) IMODTM) بر آنژیوژنز در بافت تخمدان انسان پیوند شده به موشهای nude

یکی از روش های نوید بخش جهت حفظ باروری زنان مبتلا به سرطان، انجماد کورتکس تخمدان است. اما مشکلات زیادی در این رابطه نظیر آپوپتوز و کاهش قابل ملاحظه دانسیته فولیکولی پس از پیوند در تخمدان مطرح است. یک راه مناسب برای کاهش آسیب های ایسکمیک، تحریک آنژیوژنز پس از پیوند کورتکس تخمدان می باشد.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر Setarud بر تحریک آنژیوژنز در بافت تخمدان انسان پیوند شده به موش های nudeاست.

در این مطالعه مورد شاهدی، نمونه های بافت تخمدان انسان از چهار نفر به صورت زیر جلدی به 24 موش nude پیوند شد. موشهای به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند (گروه تجربی تحت تیمار با Setarud و گروه کنترل تحت تیمار با حلال قرار گرفتند). هر گروه براساس زمان خروج بافت به سه زیر گروه (n=4) تقسیم شدند. بافتهای پیوند شده در هر گروه در روزهای 2،7 و 30 پس از پیوند از بدن موشها خارج شدند. میزان بیان آنژیوپویتین یک، آنژیوپویتین دو و VEGF در سطح ژن و پروتئین و میزان دانسیته عروق در نمونه های بافت تخمدان پیوند شده مورد بررسی قرار گرفت.

بیان ژن آنژیوپویتین یک در دومین و هفتمین روز پس از پیوند نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد، درحالی که نتایج در مورد آنژیوپویتین دو و VEGF معکوس بود. این نتایج در سطح بیان پروتئین نیز تایید شد. دانسیته عروق در گروه تیمار شده با Setarud در هفتمین روز پس از پیوند نسبت به زمان قبل از پیوند افزایش معنی داری را نشان داد.

نتایج این بررسی نشان می دهد که تیمار با Setarud ممکن است باعث تحریک آنژیوژنز در بافت تخمدان انسان پیوند شده به موشهای nude گردد، گرچه بررسی های بیشتری در این زمینه برای تایید این مطلب لازم است.