«جواهر البلاغه» در قرائتی تازه

اهل فن، با «جواهرالبلاغه» آشنایند؛ زیرا این کتاب در طول حیات خود به سرعت در دانشگاه ها، حوزه های علمیه، مجتمع های فرهنگی و موسسات ادبی سائر و دائر شد و بر اثر نظم و ترتیب خاص، روانی و سهولت عبارات، انبوه مثال ها و تمرینات، در دل ها به نفوذ کرد، و در آغوش ها تنگ جای گرفت. چاپ های متعدد، افست های مختلف بی پروا و ترجمه های متنوع حرفی شتابزده آن، به صورت کالا و متاع کتاب فروشی ها، کتابخانه ها و نمایشگاه ها درآمد؛ اما متاسفانه نبض آن دقیق گرفته نشد و نارسایی هایش پنهان بماند. مقاله حاضر ضمن گشودن در به روی این مسافر، به زدودن گرد و غبارش برمی خیزد، نبضش را لمس می کند، آسیب ها و نارسایی هایش را می نمایاند و خبر از چاره جویی می دهد.