تاثیر تلقیح بذر با باکتری سودوموناس و قارچ مایکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی دو رقم ذرت علوفه ای

به منظور بررسی تاثیر مایه تلقیح باکتری سودوموناس فلورسنس جدایه 93 و قارچ گلوموس اسکولنتوم بر عملکرد کمی و کیفی دو رقم ذرت علوفه ای 704SC و 647SC، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه پژوهشی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. آزمایش با چهار تیمار کودی (کود شیمیایی فسفر، تلقیح بذر با قارچ میکوریزای گلوموس اسکولنتوم، تلقیح بذر با باکتری سودوموناس فلورسنس جدایه 93، تلقیح بذر با ترکیبی از باکتری سودوموناس و قارچ میکوریزا) و دو رقم ذرت علوفه ای (سینگل کراس 704 و سینگل کراس رقم 647) انجام شد. عدم استفاده از کود شیمیایی فسفر و عدم تلقیح بذر به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارتفاع و سطح برگ بوته، عدد اسپد و عملکرد بیولوژیک بوته ها تحت تاثیر معنی دار برهمکنش رقم× تیمار کودی قرار گرفت. ارتفاع بوته(30/249 سانتی متر)، عدد SPAD (30/52) و عملکرد بیولوژیک (51/251 گرم ماده خشک) رقم 704 در تیمارهای استفاده از فسفر شیمیایی به تنهایی و تیمار ترکیبی قارچ و باکتری بیشترین مقدار را داشت. بیشترین سطح برگ بوته به ترتیب مربوط به تیمار کود شمیایی فسفر و ترکیب قارچ و باکتری بود. بیشترین میزان قابلیت هضم ماده خشک (37/77 درصد) و پروتئین خام (61/12 درصد) مربوط به تیمار ترکیبی قارچ و باکتری بود. در حالی که بیشترین میزان فیبر در تیمار شاهد (41/54 درصد) و کمترین میزان در تیمار ترکیبی قارچ و باکتری (38/34 درصد) به دست آمد. هم چنین از نظر صفات مورد اندازه گیری، رقم سینگل کراس 704 نسبت به رقم 647 برتری داشت. بنابراین، برای کاهش استفاده از کودهای فسفره و افزایش عملکرد کمی و کیفی علوفه ذرت پیشنهاد می شود که از کاربرد تلفیقی باکتری سودوموناس فلورسنس و قارچ گلوموس اسکولنتوم در کشت ذرت سینکل کراس 704 استفاده شود.