بررسی وضعیت مسئولیت پذیری اجتماعی بیمارستان های آموزشی شهر تبریز از دیدگاه مدیران در سال 1391

مسئولیت پذیری اجتماعی ازجمله مهمترین عناصر فلسفه وجودی سازمانها شناخته شده است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت مسئولیت پذیری اجتماعی بیمارستان های آموزشی تبریز از دیدگاه مدیران آن ها در سال1391 اجرا گردید.
مطالعه حاضر به صورت توصیفی مقطعی در سال 1391 انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش را مدیران بیمارستان های آموزشی شهر تبریز تشکیل می دادند و نمونه گیری به روش سرشماری انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ی روا و پایای وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss و درسطح آمار توصیفی انجام گرفت.
مدیران، بیماران را مهم ترین گروه تاثیرگذار بر فعالیت های بیمارستان می دانستند(47.5 درصد). نزدیک شدن به استانداردهای بین المللی به عنوان مهم ترین محرک و انگیزه بیمارستان (27.5درصد) و عمل به تعهدات قانونی سازمان و رعایت آن (27.5درصد) مهم ترین تعریف مسئولیت پذیری اجتماعی از دیدگاه آنان بوده است. از نظر مدیران (30درصد)، بیمارستان به منظور اطمینان از رفتار عادلانه و اخلاقی در فعالیت های خود بیشترین بهره را از محیط کار و کارکنان خود برده است. همچنین بسیاری از مدیران (90درصد) بر این باورند فعالیت های مسئولیت اجتماعی سازمانی تاثیر مثبتی بر عملکرد مالی بیمارستان دارد.
یافته ها نشان می دهد که مدیران تعریف واحدی از مسئولیت پذیری اجتماعی نداشته و برای آن ها درک مسئولیت پذیری اجتماعی سخت است و سیاست و فرایند خاصی برای پذیرش مسئولیت پذیری اجتماعی بیمارستان ها وجود ندارد و عمل به تعهدات قانونی سازمان و رعایت آن را مسئولیت پذیری اجتماعی معرفی کرده اند.