کارآیی انرژی و بهره وری در نظام های تولید سیب زمینی و چغندرقند استان اصفهان

این بررسی به منظور ارزیابی شاخص های انرژی و بهره وری تولید در نظام های کشت متداول مزارع سیب زمینی و چغندرقند استان اصفهان در سال زراعی 90 - 1389 در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. داده ها با استفاده از آمار و اطلاعات سازمان جهاد کشاورزی استان و تهیه پرسش نامه از زارعین سیب زمینی و چغندرکار تخمین زده شد. نتایج نشان داد که کل انرژی عوامل و نهاده های به کار برده شده در نظام تولید سیب زمینی برابر 84633 مگاژول در هکتار (4/ 56% انرژی مستقیم، 7/ 43% انرژی غیر مستقیم، 9/ 33% انرژی قابل تجدید و 1/ 66% انرژی غیرقابل تجدید) و میزان انرژی خروجی 119917 مگاژول در هکتار تخمین زده شد. کل انرژی در نظام تولید چغندرقند برابر 61862 مگاژول در هکتار (4/ 66% انرژی مستقیم، 6/ 33% انرژی غیر مستقیم، 2/ 23% انرژی قابل تجدید و 8/76% انرژی غیر قابل تجدید) و میزان انرژی خروجی 563645 مگاژول در هکتار برآورد شد. بیشترین انرژی مصرفی در نظام تولید سیب زمینی به ترتیب سوخت دیزل 7/ 33%، آب آبیاری 3/ 14%، کود نیتروژن 1/ 14%، بذر سیب زمینی 2/ 13% و بیشترین انرژی مصرفی در نظام تولید چغندرقند به ترتیب سوخت دیزل 5/ 40%، آب آبیاری 4/ 16%، کود نیتروژن 9/15 بود. میزان کارایی انرژی (نسبت ستاده به نهاده) در نظام تولید سیب زمینی 42/ 1 و در نظام تولید چغندرقند 11/ 9 محاسبه شد. درآمد ناخالص و خالص در مزارع سیب زمینی برابر 5486 و 4270 دلار در هکتار و در مزارع چغندرقند برابر 2126 و 958 دلار در هکتار بود. نسبت سود به هزینه در مزارع سیب زمینی 2/2 و در چغندرقند 33 /1 و بهره وری تولید در مزارع سیب زمینی 2/ 7 و در مزارع چغندرقند 6/ 11 کیلوگرم بر دلار محاسبه شد.