مطالعه پنجره های آشپزخانه های محله کیانشهر با دو رویکرد عکاسی و انسان شناسی

مقاله با بررسی عکاسی مستند اجتماعی و انسان شناسی تصویری و معرفی فعالان این دو حوزه به پژوهش بر روی دلایل ایجاد پنجره های غیرمتعارف در محله کیانشهر واقع در منطقه 15 تهران می پردازد. پنجره های مورد بحث، پنجره های آشپزخانه هایی هستند که محققین را با اطلاع رسانان زن و فضای جنسیتی روبه رو می کنند. با تلفیق روش های مردم نگاری مانند مصاحبه نیمه ساختاری و مشاهده مشارکتی با هنر عکاسی از طریق گرفتن تصویرهایی از محله مورد نظر به واسطه مواجه مستقیم دوربین عکاسی با موضوعات پیش رو می توان به این نتیجه رسید که این موضوع جنبه ای میان رشته ای دارد و با رویکرد اتیک (از منظر نظاره گر بیرونی) و رویکرد امیک (از منظر نظاره گر درونی) قابل شناخت است. گونه بندی شیوه های زندگی بر مبنای تقسیم بندی دوگانه فرهنگی شهر و روستا در این محله بر اساس آموزه های هربرت گانس است. جهت مطالعه فضای آشپزخانه و جنسیت از آراء راجر ساپسفورد، ماریون روبرتز و آموس راپاپورت استفاده شده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که کمبود و محدودیت فضای زندگی منجر به سرپیچی از مقررات ملی ساختمان و ایجاد فضاهایی در حدفاصل پنجره خانه و محیط عمومی شده است.