ارزیابی تنوع ژنتیکی کولتیوارها و لاین های ایرانی گندم نان با استفاده از نشانگر های ریزماهواره

در این مطالعه، تنوع ژنتیکی 20 ژنوتیپ گندم با استقاده از 126 نشانگر ریزماهواره که هر 3 ژنوم گندم را تحت پوشش قرار می داد مورد ارزیابی قرارگرفت. در مجموع 1557 باند توسط 126 نشانگر مربوطه تشخیص داده شد. تعداد باندهای مربوط به هر نشانگر بین 4 تا 19عدد بوده و مقدار اطلاعات چند شکلی بین 66/0 تا 94/0 متغیر بود. بیش ترین میزان تنوع مربوط به نشانگرهای Xgwm212 و Xgwm515 با 19 باند بود. در حالی که کم ترین تنوع متعلق به نشانگر Xgwm429 با تعداد 4 باند بود. بیش ترین تعداد باندها مربوط به یک مکان ژنی در ژنوم A با 594 باند و مکان های دیگر با 552 و 411 باند به ترتیب مربوط به ژنوم های B و Dبودند. دندروگرام مربوطه با استفاده از ضریب تشابه دایس و روش UPGMAو با نرم افزار NTSYSpc2.0 رسم شد و ژنوتیپ های مورد بررسی در شش کلاستر گروه بندی شدند. دانش حاصل درباره ی ارتباطات ژنتیکی ژنوتیپ ها اطلاعات مفیدی را برای انجام پروژه های اصلاحی و مدیریت منابع ژنتیکی در اختیار قرار می دهد. همچنین این مطالعه نشان می دهد نشانگرهای ریزماهواره برای مطالعه ی تنوع ژنتیکی گندم مفید می باشد.