مدیریت سود و تاثیر کیفیت سود مرتبط با سطح ورشکستگی (شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

در این پژوهش ارتباط بین مدیریت سود و کیفیت سود شرکت های ورشکسته و غیرورشکسته بورس تهران بین سال های 1385 تا 1389 ارزیابی شد. کیفیت سود با استفاده از چهار ویژگی سود مبتنی بر داده های حسابداری شامل کیفیت اقلام تعهدی، پایداری، قابلیت پیش بینی و هموار بودن (به طور جداگانه) اندازه گیری شده و با آزمون رابطه اقلام تعهدی اختیاری به عنوان شاخص سنجش مدیریت سود و سودآوری آتی، کارا یا فرصت طلبانه بودن مدیریت سود بررسی شده است. همچنین، سودآوری آتی با استفاده از هر یک از سه متغیر تغییرات در سود خالص، وجه نقد عملیاتی و سود خالص عاری از اقلام تعهدی اختیاری آتی اندازه گیری شد. نتایج برآورد مدل با تکنیک داده های تابلویی نامتوازن برای شرکت مشمول آستانه ورشکستگی مدل آلتمن و 198 شرکت غیرورشکسته، حاکی از این است که مدیریت سود در شرکت های ورشکسته گرایش به فرصت طلبانه داشته و برای شرکت های غیرورشکسته کارا بوده است. علاوه بر این یافته ها نشان می دهد در گزارشگری سودآوری آتی شرکت های بورسی، مدیریت سود بهتر از کیفیت سود عمل کرده است. در این میان سود خالص عاری از اقلام تعهدی اختیاری سال آتی، کاراتر از تغییرات در سود خالص و وجه نقد عملیاتی سال آتی، برای ارائه تصویری از قدرت سودآوری آتی است.