راهبردهای توسعه زیست سازگار با اکوسیستم تالاب براساس الگوی بوم روستا در روستاهای حاشیه تالاب های میانکاله و لپوی زاغمرز با استفاده از روش SWOC و ماتریس QSPM

حفظ و پایداری اکوسیستم های طبیعی و پایداری جوامع روستایی از طریق برقراری پیوند مطلوب بین جوامع و اکوسیستم ها با توسعه شیوه های زیست جایگزین ضروری است. در این راستا براساس الگوی بوم روستا (اکوویلج) به عنوان الگوی زیست پایدار با رفع بی ثباتی های اکولوژیکی و اجتماعی جوامع، با شناسایی مزیت ها و محدودیت های موجود و ضعف ها و قوت های جوامع روستایی حاشیه تالاب و از طریق برنامه ریزی راهبردی به ارائه راهبردهای مناسب برای زیست پایدار در جوامع روستایی حاشیه تالاب پرداخته شد تا شیوه زندگی پایدار و رابطه پایدار با اکوسیستم تالاب را برای جوامع ممکن سازد. بنابراین، مقاله حاضر در پی پاسخ گویی به این پرسش است که راهبردهای مناسب برای توسعه الگوی زیست پایدار و سازگار با اکوسیستم تالاب براساس الگوی بوم روستا در روستاهای حاشیه تالاب میانکاله و لپوی زاغمرز کدام اند؟ پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و به شیوه پیمایشی و مدل تحلیلی SWOC و ماتریس ارزیابی QSPM به ارائه راهبردهای مناسب پرداخته است. نتایج نشان می دهد توسعه الگوی زیست پایدار و سازگار با اکوسیستم تالاب در روستاهای مطالعه شده باید در راستای رفع ضعف ها و تهدیدها باشد و در این راستا باید راهبردهای حفاظت از اکوسیستم، تغییر فرهنگ مصرف و ارتباطات و تعاملات جمعی مورد توجه قرار گیرد.