بررسی ژئوشیمی و خاستگاه کرومیت های گلاب در شرق سربیشه، خراسان جنوبی

مهم ترین واحدهای زمین شناسی منطقه ی شرق سربیشه، مجموعه های افیولیتی وابسته به کرتاسه ی فوقانی است که اغلب دارای ترکیب الترامافیک های سرپانتینی شده (دونیت، هارزبورژیت و پیروکسنیت) هستند. نهشته های کرومیتی در این سنگ ها اغلب با شکل های مختلفی مانند لایه ای، پراکنده و عدسی شکل با ابعاد متغیر مشخص می شوند. بررسی های بافتی کرومیت های گلاب نشان می دهد که اغلب آن ها دارای بافت های نخستین مانند بافت های توده ای و افشان و نیز بافت های ثانوی شامل بافت های کاتاکلاستیکی، برشی، میلونیتی و چین خورده هستند. ژئوشیمی کرومیت های گلاب نشان دهنده ی مقادیر میانگین اکسیدهای Cr2O3 (26/42 %)، MgO (23/17%)، TiO2 (36/0%) و Al2O3 (5/10%) است. نسبت Cr/Cr + Al در حد 79/0تا 93/0، نشان از غنی بودن این کرومیت ها از Cr و فقیر بودن آن ها از Al است. بالا بودن مقدار Cr2O3 و MgO در کرومیت ها حاکی از تبلور آن ها از ماگمایی با درجه ی ذوب بخشی نسبتا بالاست. میزان بالای MgO، کروم، Cr#، Mg# در کرومیت های گلاب قابل مقایسه با ماگمای مادر نوع بونینیتی است. ذخایر کرومیت پادیفرم در منطقه ی شرق سربیشه احتمالا در دنباله ی جبه ای که در محیط فرافرورانش تشکیل شده، به وجود آمده اند. تشکیل کرومیت های گلاب مشابه دنباله ی افیولیتی لوبوسا در منطقه ی جنوب تبت است.