نمود اغتراب در شعر سعدی یوسف

وضعیت حاکم بر جامعه عربی و مشکلات موجود در آن ذهن همه شاعران را درگیر مسائل روزمره کرده و تحت تاثیر خود قرار داده است. شیوع فساد در ساختار اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی جامعه عراق موجب شد افراد جامعه به ویژه شاعران به طور عمیق احساس یاس کنند و درنتیجه به انزوا و اغتراب روی آورند. ازجمله پیشروان این افراد، شاعر معاصر عراقی، سعدی یوسف است که مدت های زیادی خارج از کشورش زندگی کرده است. وی در دوره غربت نقل مکان های متعددی داشته و سختی های بسیاری را متحمل شده است؛ ازاین رو شعرش نیز پژواکی از بحران های انسان معاصر است که تعارض و تقابل جنبش های آزادی بخش با حرکت های استثمارگرایانه غرب را به تصویر می کشد. در پژوهش حاضر میزان این نوستالژی ضمن تحلیل اشعار سعدی یوسف بررسی خواهد شد. این مقاله با هدف تعریف اصطلاح اغتراب از آغاز پیدایش تا عصرحاضر با تکیه بر شیوه تحلیلی توصفی به نگارش درآمده و سپس پدیده اغتراب را از طریق عرضه نمونه هایی از اشعار مبتکرانه شاعر مورد تحلیل قرار داده و نکات فنی و زیبایی شناسانه آن را بازگو کرده است.