مروری بر مطالعات انجام شده در زمینه جداسازی، روش های تشخیصی و مقاومت دارویی سالمونلا در ایران

عفونت های سالمونلایی از مهم ترین مشکلات بهداشت عمومی در جهان بوده و در اکثر نقاط جهان بخصوص در کشورهای در حال توسعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان ماکیان، انسان، دام و مواد غذایی در انتقال عامل عفونت، از نظر جنبه اقتصادی و بهداشت عمومی نقش مهمی ایفا می کنند. مطالعات انجام شده نشان می دهد که هنوز سالمونلا انتریتیدیس و سالمونلا تیفی موریوم از سروتیپ های غالب می باشند. با توجه به محدودیت ها و مشکلات روش های جداسازی آزمایشگاهی می توان از روش های ملکولی به عنوان روشی سریع، ارزان، اختصاصی و با حساسیت بالا در تشخیص استفاده نمود. یافتن منشاء عفونت و کانون های آن می تواند در بهبود استراتژی های کنترلی حائز اهمیت باشد. گسترش ژن های مقاومت پلاسمیدی در میان سروتیپ های مختلف سالمونلا جدا شده از موارد انسانی، طیوری و دامی و انتقال آنها در بین موارد فوق از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شناسایی مقاومت های دارویی و جلوگیری از انتشار آن ها می تواند بعنوان یکی از مسائل مهم در درمان باشد و بررسی این مقاومت ها به منظور جلوگیری از بروز سویه های مقاوم امری ضروری می باشد. با مشخص شدن الگوی مقاومتی باکتری های جداشده می توان پروتکل های درمانی را اصلاح و آنتی بیوتیک های موثرتر را جایگزین نمود.