بررسی آهنگ دوز گامای محیطی و برآورد خطر مازاد ابتلا به سرطان ناشی از دریافت پرتو گاما در ساکنان شهر سبزوار در سال 1393

بشر همواره تحت تابش پرتوهای یونیزان و اثرات زیانبار ناشی از آن قرار دارد، بنابراین اندازه گیری تابش زمینه ای طبیعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. در این مطالعه میزان پرتو گاما در 26 ایستگاه در فضای باز و بسته و در چهار ماه از مهر تا دی ماه سال 1393 در شهر سبزوار اندازه گیری شد.
تفاوت آماری معناداری بین پرتوگیری داخل و خارج ساختمان ها وجود دارد (05 /0P<). اما بین زمان و مکان های نمونه برداری تفاوت معناداری مشاهده نگردید (05 /0P>). دوز معادل موثر سالانه برای ساکنین سبزوار 85 /0 میلی سیورت (millisievert، mSv) و میزان خطر ابتلا به سرطان 3-10 × 39 /3 برآورد گردید.
دوز معادل موثر سالانه و میزان خطر ابتلا به سرطان ناشی از دریافت پرتو گاما در طول عمر زندگی ساکنین شهر سبزوار از میزان متوسط جهانی بیشتر است.