اثر دوره های مختلف تنش ماندابی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه جو (Hordeum vulgare L.) در شرایط استان خوزستان

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ماندابی در مراحل مختلف رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه جو لاین WB-79-10آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه پژوهشی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. آزمایش از دو عامل مرحله رشدی گیاه (پنجه زنیZGS13، ساقه روی ZGS31 و غلاف رفتن ZGS43) به عنوان فاکتور اصلی و مدت های ماندابی (صفر، 7 و 14 روز در شرایط ماندابی) به عنوان فاکتور فرعی تشکیل شد. نتایج نشان داد که بین مراحل شروع ماندابی و مدت های مختلف ماندابی از نظر عملکرد و اجزای عملکرد دانه، اختلاف معنی داری وجود داشت. در این آزمایش ماندابی در مرحله شروع پنجه زنی خسارت بیشتری نسبت به مرحله ساقه رفتن و غلاف رفتن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه وارد کرد به نحوی که در مرحله پنجه زنی، عملکرد دانه در طی 7 و 14 روز ماندابی نسبت به شاهد به ترتیب 42 و 28/78 درصد و برای تعداد دانه در سنبله به ترتیب 84/20 و 5/37 درصد و برای تعداد سنبلک در سنبله به ترتیب 31/22 و 04/41 درصد کاهش داشتند. بطور کلی نتایج نشان داد که وقوع ماندابی در هر مرحله ای از رشد و نمو جو، حتی در یک دوره کوتاه، خسارت غیر قابل جبرانی بر عملکرد و اجزای آن بر جای می گذارد.