بازخوانی مدیریت در پرتو ارزشها

نظریه های متداول سازمان و مدیریت بر منطقی بنا شده اند که سودبخشی، بهره وری، عملی و مفید بودن از ارکان اصلی آن محسوب می شود و از این رو توصیفی محدود و تبیینی مقید از پدیده ها به دست می دهند. ارزش های انسانی از کانون توجه کنار نهاده می شوند و اولویت بر بازدهی منابع متمرکز می گردد. از این فضا زندگی اجتماعی بشر و سازمان های جمعی آسیب های فراوان می بینند و ارزش های مادی جایگزین ارزش های معنوی و راستین می گردند. در این مقاله تلاش بر آن است تا جایگاه ارزش های راستین انسانی که پاسدار کرامت و حرمت افراد است در نظریه های مدیریت، مشخص گردد و مدیریت در پرتو ارزش ها مجددا تعریف و توصیف شود.
روش شناسی: روش اجرای این تحقیق، اسنادی- کتابخانه ای است و جامعه آماری تحقیق را منابع و متون مدیریتی در حوزه ارزش ها تشکیل داده اند.
مدیریت بر مبنای ارزش ها با اتکا به ارزش ها در بی نظمی ها، نوعی نظم به وجود می آورد، حرکات و رفتارهای متفرق با محور قرار گرفتن ارزش ها با یکدیگر هم راستا شده و به نظم می رسند.
در مدیریت ارزش های عمومی، مدیران و سیاست مداران شرکای یکدیگرند و با هم تعارضی ندارند. آنها به همراه هم برای مصالح و ارزش های عمومی حرکت می کنند، هشیاری و آگاهی شرکا در این سیستم برای تضمین مشارکت و مدیریت کارآمد ضروری است. مدیران باید دریابند که بدون همراهی سایر بازیگران در جامعه قادر به ایفای نقش موثری در تحقق اهداف سازمان های خود نیستند. تفکر شبکه ای باید به جای تفکر و نگاه سلسله مراتبی بنشیند و نگاه بالا به پایین جای خود را به برابری و همطرازی بدهد. مدیریت ارزش های عمومی فضایی به وجود می آورد که در آن می توان دیدگاه حاکمیت شبکه ای را تحقق بخشید و مشارکت و همکاری واقعی را عملی ساخت.