بررسی ویژگی ها و ابعاد فطرت از نگاه قرآن

ازآنجاکه فطرت از مبانی مهم انسان شناختی در دانش تعلیم و تربیت است، این پرسش مطرح است که این مفهوم از نگاه قرآن به چه معناست و چه ابعاد و ویژگی هایی دارد؟ آیات مرتبط با فطرت را می توان در چهارده گروه دسته بندی نمود. پس از بررسی این آیات به روش تحلیلی استنباطی می توان نکات ذیل را در سه بخش ارائه نمود. اول، نکات عمومی درباره فطرت: فطرت ذاتی و خدادادی است و نه اکتسابی که در همه افراد بشر همسان می باشد. فطرت اگرچه تغییرناپذیر است و از بین نمی رود، اما ممکن است ضعیف و فراموش گردد. گرایش ها و بینش های فطری نیازمند یادآوری هستند. عواملی نظیر تزکیه نفس باعث رشد داشته های فطری انسان می گردد. دوم، نکات درباره بعد شناختی فطرت: علاوه بر «خودشناسی فطری» انسان، بخشی از شناخت های فطری انسان مربوط به ربوبیت الهی و صفات وحدانیت، الوهیت، خالقیت و رازقیت الهی می باشد که از آن به عنوان «خداشناسی فطری» یاد می شود. سوم، نکاتی در بعد گرایشی و انگیزشی انسان است: انسان دارای گرایش های فطری «خداپرستی فطری»، «کمال طلبی»، «فضیلت گرایی»، «میل به جاودانگی» و «حق گرایی» است. خداوند و دین او محبوب فطری انسان، و کفر، فسق، سرکشی و گناه، منفور فطری انسان است.