ارزیابی اثر هوازدگی نمک و ذوب - انجماد بر مقاومت و دوام پذیری ماسه سنگهای سازند قرمز بالایی

مقاومت و دوام پذیری ماسه سنگها و میزان تاثیر پذیری آنها از شرایط طبیعی مهمترین عواملی هستند که هنگام استفاده به عنوان سنگهای ساختمانی باید مورد توجه قرار گیرند. در این مطالعه، اثر پدیده ذوب – انجماد و فرایند تبلور نمک بر مقاومت و دوام پذیری ماسه سنگهای سازند قرمز بالایی در جنوب استان قزوین (محدوده آوج –آبگرم) مورد بررسی قرار گرفته است. تعداد 9 نمونه ماسه سنگ (مشخص شده با حروف A، B، C، CG، S، S1، Tr، Min و Sh) از بخش های مختلف منطقه مذکور جمع آوری شده و خصوصیات فیزیکی و مکانیکی آنها مطالعه گردیده است. به منظور ارزیابی اثر پدیده ذوب – انجماد بر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی نمونه های سنگی، آزمایش ذوب – انجماد طی 60 سیکل انجام شده است. همچنین جهت بررسی اثر پدیده تبلور نمک بر مقاومت ماسه سنگها، آزمایش تبلور سولفات سدیم (محلول اشباع 100% وزنی Na2SO4) نیز طی 20 سیکل انجام گرفته است. خصوصیات فیزیکی و مکانیکی ماسه سنگهای مورد مطالعه از قبیل افت وزنی، شاخص بار نقطه ای، مقاومت کششی برزیلی و سرعت عبور موج (Vp) طی سیکلهای مختلف تعیین گردید. به منظور ارزیابی اثر فرایندهای ذوب – انجماد و تبلور سولفات سدیم بر روی دوام پذیری، آزمایش دوام پذیری بعد از فرایندهای مذکور بر روی نمونه های ماسه سنگی انجام شده و تغییرات شاخص دوام شکفتگی طی 15 سیکل مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعات مشخص شد که تبلور نمک در مقایسه با ذوب – انجماد، به صورت قابل ملاحظه ای می تواند میزان مقاومت و دوام پذیری ماسه سنگها را کاهش داده و آنها را تخریب کند. همچنین مشخص گردید که می توان رفتار ماسه سنگها را طی چرخه های ذوب – انجماد و تبلور نمک بر اساس نتایج حاصل از آزمایشهای شاخص بار نقطه ای، مقاومت کششی برزیلی، تعیین سرعت عبور موج و افت وزنی پیش بینی نمود.