بحران سوریه تبلور نظریه واقعگرایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

ایران و سوریه را می توان دو متحد راهبردی در منطقه خاورمیانه نامید. به همین دلیل ج.ا.ایران در بحران داخلی سوریه رویکرد حفظ وضع موجود را دنبال می نماید. برای تحلیل این رویکرد در نظر گرفتن جهت گیری کلی حاکم بر سیاست خارجی ایران حائز اهمیت است. ایران منطبق بااصل 152 قانون اساسی، سیاست خارجی خود را بر اساس نفی هرگونه سلطه جویی و سلطه پذیری، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت های سلطه گر و روابط صلح آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار نموده است. براین اساس مبارزه با آمریکا و اسرائیل و حمایت از گروه های مقاوت، در سیاست خارجی ایران نقش اساسی را ایفا می نماید. تبلور این امر در مدیریت بحران سوریه توسط ج.ا.ایران قابل مشاهده است. سوال اصلی این پژوهش عبارت از این است که: «راهبرد اصلی سیاست خارجی ج.ا.ایران در قبال بحران سوریه بر اساس چه اصول و مولفه هایی شکل گرفته است؟» فرضیه اصلی بر این اساس مبتنی است که: «با توجه به اهمیت سوریه در حلقه محور مقاومت و نقش مهم آن در حفظ موازنه قوا در خاورمیانه، راهبرد اصلی سیاست خارجی ج.ا.ایران مبتنی بر حفظ وضع موجود و حمایت از دولت قانونی مستقر می باشد» یافته های این تحقیق حاکی است که ایران خود را رهبر جناح مقاومت در برابر آمریکا و اسرائیل می داند. از آنجا که سوریه یکی از حلقه های مهم جبهه مقاومت است، تغییر وضع موجود در این کشور یعنی تضعیف محور مذکور و به هم خوردن موازنه قوا به ضرر ایران، این امر مغایر با اهداف و منافع ملی و امنیتی ج.ا.ایران است.