اثر غلظت های مختلف دی کرومات پتاسیم بر رشد و محتوی برخی از آنتی اکسیدان ها در گیاه ذرت (Zea mays L.)

فلزات سنگین به گروهی از عناصر با وزن ملکولی بالاتر از 5 گرم بر سانتی متر مکعب گفته می شود. وجود فلزات سنگین در محیط بر روی فرآیند های فیزیولوژی و رشد گیاه اثر می گذارد. کروم یک فلز تغییر پذیر از گروه B6 جدول تناوبی است که به عنوان هفتمین عنصر فراوان در پوسته زمین و به عنوان یک فلز سمی برای گیاهان و میکروارگانیسم ها شناخته شده است. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با شش سطح دی کرومات پتاسیم (شامل صفر، 10، 25، 50، 75 و100 میلی گرم در هر کیلو گرم خاک) و چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه خوارزمی انجام شد. بعد از 38 روز گیاهان جهت آنالیزهای بیوشیمیایی برداشت شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کروم وزن تر و خشک ریشه و بخش هوایی کاهش می یابد. علاوه بر این محتوای کلروفیل های a و b و کلروفیل کل، محتوای کاروتنوئیدها، نسبت رشد گیاه و محتوی نسبی آب برگ به طور معنی داری کاهش یافت در حالی که محتوای فلاونوئیدها، آنتوسیانین و پرولین افزایش می یابد.