بررسی میزان توزیع ژن های blaCTX-M و blaTEM در سویه های پروتئوس مولد ESBL جدا شده از عفونت های مجاری ادراری در ایلام

تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف، مهم ترین عامل مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در میان باکتری های گرم منفی است.هدف از این تحقیق، تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های پروتئوس جدا شده از عفونت های مجاری ادراری در ایلام و بررسی وجود ژن های blaTEM، blaCTX-M در آن ها بود.
در این پژوهش تعداد 200 نمونه ادرار از بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری که کشت آنها مثبت بود از مراکز درمانی ایلام جمع آوری وبه وسیله آزمایش های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی شناسایی شدند. سپس الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و میزان MIC سویه های پروتئوس جدا شده تعیین و از نظر وجود (فراوانی) ژن های blaCTX-M و blaTEM مورد بررسی مولکولی قرار گرفتند.
از 200 نمونه مورد مطالعه، میزان 60درصد از خانم ها و 40درصداز آقایان جدا شد. در این بررسی تعداد 25 سویه (5/12درصد) آلوده به پروتئوس بودند که بیش ترین میزان آلودگی مربوط به محدوده سنی 21 تا30سال(40 درصد) بود. از 25 سویه پروتئوس جدا شده 18 سویه(72درصد) پروتئوس میرابیلیس، 6 سویه(24درصد) پروتئوس ولگاریس و یک سویه (4درصد) پروتئوس رتگری تشخیص داده شد. پس از تعیینMIC و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها، با روش فنوتیپی 12 سویه(48درصد) مولد ESBL شناخته شدند که 12 سویه(48درصد) به سفتازیدیم، 10 سویه(40درصد) به سفوتاکسیم و 8 سویه(32درصد) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، با روش تایید دیسک ترکیبی 10 سویه مولد ESBL بودند. نتایج بررسی مولکولی نشان داد که 10 سویه (40درصد) دارای ژن blaTEMو 8 سویه (32درصد) حاوی ژن blaCTX-M بودند.
به نظر می رسد میزان مقاومت به سفالوسپورین های نسل سوم در این سویه ها زیاد وجای نگرانی دارد و انجام دقیق آزمایش های آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک در عفونت های ناشی از ارگانیسم های تولیدکننده ESBL یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.