بررسی شعر «یادداشتهای درد جاودانگی» قیصر امین پور بر اساس نظریه نقش گرایی هلیدی

نظریه مایکل هلیدی یکی از گرایش های نظریه نقش گراست که بر دو مفهومبنیادیننظامو نقش استوار است. در این نظریه، هلیدی از وجوه مختلفی به متن می نگرد. او در تمام بخش های نظریه خود به بافت و معنای درون متنی و برون متنی توجه ویژه دارد. بر همین اساس، برای اجزای مختلف کلام، فرانقش های سه گانه اندیشگانی/ تجربی، میان فردی و متنی قائل است. همچنین هلیدی به دلیل اهمیتی که برای بافت بیرونی کلام قائل است، بر نقش اجتماعی زبان تاکید دارد و آن را پدیده ای کاملا اجتماعی می شمارد. در این پژوهش، شعر «یادداشت های درد جاودانگی (یادداشت های گم شده)» سروده قیصر امین پور بر اساس نظریه هلیدی بررسی می شود. در این شعر، شاعر مضمون و دغدغه ای انتزاعی و کاملا ذهنی را با استفاده از فرایندهای مادی و فیزیکی زبان به صورت محسوس برای مخاطب بیان می کند. او با ذکر دغدغه های روزمره زندگی امروزی، سعی دارد ذهن مخاطب را به دغدغه ای کلان و جدی تر معطوف کند که احتمالا به دلیل اشتغال ذهنش به امور جاری، از آن غافل است.