گفتگو با جنبش مردان جوان خشمگین براساس نظریه گفتمان باختین

«زندگی در ذات خود چیزی جز یک گفتگو نیست. زندگی کردن یعنی شرکت داشتن در گفتگو: پرسیدن ، توجه کردن، پاسخ دادن، موافقت کردن و خیلی موارد دیگر. در این گفتگو شخص با چشم، لب، روح و جان، تمام اعضای بدن و اعمالش شرکت می کند. او با تمام وجود وارد گفتگو می شودو این گفتمان وارد ترکیب گفتگویی از زندگی انسان و سرانجام دنیای سمپوزیم می گردد» (باختین 293: 1988، گاردینر 1992: 31). مقاله ی پیش روی قصد دارد تا گفتگوی میان شاهکار جان آزبرن با عنوان «با خشم به گذشته بنگر»را با جنبش مردان خشمگین به تصویر بکشد. برای دست یابی به این هدف،نویسندگان قصد دارند تا ابتدا تعریفی کوتاه و دقیق از جنبش مردان جوان خشمگین با در نظر گرفتن منشا ، زمان، و دلایل تشکیل آن ارائه دهند. و در پی آن، خصوصیات این جنبش را مطرح نمائید. و سرانجام آن گروه از آن رمزگان ها مورد مطالعه قرار گیرند که در تشکیل این حرکت مهم بوده اند و از دیگر سو چگونگی تقسیم بندی این رمزها به عنوان یک سبک بررسی گردند. در نگاه اول، معنی و مفهوم مردان جوان خشمگین بدیهی جلوه می کند، ولی حقیقت آن است که این اصطلاح ذهن را درگیر پرسش های خاصی می نماید، از جمله؛ آیا نامیده شدن این گروه تحت عنوان «خشمگین» دلیل خاصی دارد؟ به چه دلایلی این گروه تشکیل شد؟ اهدافشان چه بود؟ حقیقت آن است که این جنبش در رابطه با مسائل دیگر معنا پیدا می کند. و مراد از مسائل دیگر مواردی از قبیل محیط اجتماعی، تاریخی، و پیش زمینه های فرهنگی است. از آنجاکه این جنبش پاسخی است به تاریخ آن زمان، بدون شک عکس العمل های بسیاری را از طرف مردم و جامعه برانگیخته است و بدین جهت گرفتار یک گفتمان مستمر شده است.