ارزیابی حداقل جریان زیست محیطی رودخانه ها با روش های اکو- هیدرولوژیکی (مطالعه موردی: رودخانه باراندوزچای- حوضه دریاچه ارومیه)

طرح های توسعه منابع آب (نظیر احداث سد ها) دارای اثرات زیست محیطی متعددی می باشد، که تغییر رژیم طبیعی رودخانه و کاهش جریان سطحی پایین دست از مهم ترین آن است. هدف اصلی از تحقیق حاضر، برآورد جریان زیست محیطی رودخانه باراندوزچای، ارومیه، از پنج روش هیدرولوژیکی (1- تنانت، 2- تسمن، 3- تحلیل منحنی تداوم جریان، 4- تغییر منحنی تداوم جریان، 5- مدل ذخیره رومیزی) بوده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که برای حفظ رودخانه باراندوزچای در حداقل وضعیت اکولوژیکی قابل قبول (کلاس مدیریت زیست محیطی C)، شدت جریان 9/1 متر مکعب بر ثانیه (معادل 26 درصد متوسط جریان سالانه) به طور متوسط در طول رودخانه تا دریاچه ارومیه، باید برقرار گردد.