ارزیابی اثر تغذیه افزودنی گوانیدینواستیک اسید بر انجماد پذیری اسپرماتوزوای خروس

به منظور ارزیابی اثر افزودن گوانیدینواستیک اسید در جیره غذایی خروس بر شاخص های انجماد پذیری اسپرماتوزوآ، آزمایشی با 20 قطعه خروس گله مادر گوشتی سویه تجاری راس در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار در هشت هفته انجام شد. خروس ها با جیره های حاوی سطوح صفر (شاهد)، 06/0، 12/0، و 18/0 درصد از مکمل گوانیدینواستیک اسید تغذیه شدند. اسپرم گیری هفتگی و به روش مالش شکمی انجام شد. پس از افزودن نمونه های منی به رقیق کننده، برای تعادل دمایی در دمای پنج درجه سانتی گراد قرار داده شدند. سپس نمونه های حاوی منی به داخل نی های انجماد منتقل شدند و در معرض بخار ازت قرار گرفتند، و بعد در ازت مایع ذخیره شدند. پس از فرایند انجماد و یخ گشایی اسپرماتوزوآ، فراسنجه های جنبایی کل، جنبایی پیش رونده، زنده مانی، ریخت شناسی، و یکپارچگی غشا اندازه گیری و مقایسه شد. میانگین جنبایی کل در سطح 12/0 و 18/0درصد، در مقایسه با سایر سطوح بیشتر بود (05/0>P). همچنین در میانگین جنبایی پیش رونده، تمامی تیمار ها اختلاف معنی داری با تیمار شاهد داشتند و در سطح 12/0 و 18/0درصد، به نسبت سایر سطوح بیشتر بود (05/0>P). تفاوتی در فراسنجه های زنده مانی، ریخت شناسی، و یکپارچگی غشای اسپرماتوزوآ مشاهده نشد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که افزودن گوانیدینواستیک اسید در جیره خروس ها در تامین انرژی اسپرماتوزوآ تاثیرگذار است و باعث بهبود فراسنجه های جنبایی اسپرماتوزوآ پس از فرایند انجماد و یخ گشایی می شود.