بلورشناسی، کانی شناسی و ژئوشیمی گالن، کانسار سرب نخلک (اصفهان)

کانسار سرب نخلک یکی از قدیمی ترین و بزرگترین معادن سرب ایران در 55 کیلومتری شمال شرق شهر انارک قرار گرفته است. کانسار نخلک به صورت چینه کران و دیرزاد در سنگ میزبان کربناتی کرتاسه بالایی دولومیتی شده جای گرفته است. ماده ی معدنی درونزاد شامل گالن و باریت بوده که در منطقه ی برونزاد با سروزیت همراه می شود. گالن به صورت درشت بلور و ریزبلور و با بافت جانشینی و پرکننده ی فضای خالی و بلوری کوبواکتاهدرال مشاهده می شود. ادخال کانی های مستقل مانند فاهلور (سری تترائدریت-تنانتیت)، اسفالریت، پیریت و کالکوپیریت با اندازه چند میکرون تا چند ده میکرون حضور داشته که تنوع و فراوانی ادخال ها متفاوت است. تجزیه گالن به روش ICP-MS حضور عناصر کمیاب مانند نقره (932ppm)، آنتیموان (342ppm)، مس (422ppm) و آرسنیک (91ppm) را آشکار ساخته است که در میان آن ها نقره از همه مهم تر است. مقادیر بسیار پایین Bi و فراوانی Sb و As و نیز نسبت بالای Sb/Bi نشان دهنده ی تشکیل گالن نخلک در دما و فشار پایین است. آنالیز نقطه ای نشان می دهد عناصر کمیاب به صورت ادخال درون گالن متمرکز شده اند. بر اساس ویژگی های کانی گالن و دیگر ویژگی های زمین شناسی، مدل کانی سازی نوع دره می سی سی پی برای کانسار سرب نخلک پیشنهاد می گردد.