نقش خشونت خانواده علیه دانش آموزان در بزهکارا آنان

بر اساس نتایج پژوهشهای انجام گرفته کودکان و نوجوانان به سبب رشد نیافتگی عاطفی و هیجانی نسبت به سایر گروه ها بیشتر در معرض آسیبهای ناشی از خشونت هستند و یکی از تبعات آن افزایش میزان بزهکاری در آنان است. از این رو، هدف اصلی مطالعه حاضر شناسایی رابطه خشونت خانواده علیه دانش آموزان دبیرستان شهرستان بابل با بزهکاری آنان در سال تحصیلی 92–1391 است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه شهرستان بابل به تعداد 3750 نفر (1835 نفر پسر و 1915 نفر دختر) بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و بر اساس جدول کرجسی و مورگان 351 نفر (179 نفر دختر و 172 نفر پسر) به عنوان نمونه آماری انتخاب شده‏اند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه های محقق ساخته خشونت با 16 سوال و بزهکاری با 35 سوال است که روایی آنها به تایید متخصصان گروه حقوق جزا و جرم شناسی، جامعه شناسی، روانشناسی و روان سنجی رسیده و با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ، پایایی آنها به ترتیب 85/0 و 78/0 محاسبه شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و تحلیل واریانس) استفاده شده است. نتایج نشان داد که میان خشونتهای روانی، جسمانی و کلامی خانواده علیه دانش آموزان با بزهکاری آنان رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین در میزان بزهکاری دانش آموزان براساس سطح سواد والدین و جنسیت تفاوت معنادار وجود دارد، اما در میزان بزهکاری دانش آموزان براساس محل سکونت تفاوت معنادار وجود ندارد.