رابطه اعتیاد به کار و سکوت سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

اعتیاد به کار، اعتیادی است که می تواند لذت بخش ولی خسته کننده و مشکل ساز باشد. این حالت پیامدهای مثبت و منفی به دنبال دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اعتیاد به کار و سکوت سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1393 انجام شد.

پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 302 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های اعتیاد به کار اسپنس و رابینز (1992)، سکوت سازمانی هشوشیان (1392) و فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (1981) بود. داده ها از طریق نرم افزار SPSS 20و با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) تجزیه وتحلیل گردید.

نتایج مطالعه نشان داد متغیرهای مطالعه اعتیاد به کار با میانگین 0/46± 3/57 درصد، سکوت سازمانی 0/71±2/89، فرسودگی شغل0/75± 2/12 و تعهد سازمانی 0/73± 4/18 بود. بین اعتیاد به کار و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه ی معنادار منفی و بین سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه ی معنادار مثبت وجود دارد.

با توجه به نتایج مطالعه و شناخت از متغیرهای اعتیاد به کار، سکوت سازمانی، فرسودگی شغلی، تعهد سازمانی پیشنهاد می شود، راهکارهای مناسب برای طراحی و اجرای برنامه های آموزشی برای آشنایی کارکنان با این مفاهیم ارائه شود.