اثر تاریخ کشت و غلظت محلول غذایی بر اجزای عملکرد و برخی خصوصیات کیفی میوه توت فرنگی (Fragaria ananassa Duch.)، رقم کامارزا در شرایط آب و هوایی اهواز

این آزمایش با هدف بررسی اثر تاریخ کاشت و غلظت محلول غذایی هوگلند بر عملکرد و کیفیت میوه توت فرنگی رقم کاماروزا در دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور تاریخ کشت (در سه سطح، شامل 10 آذر، 30 آذر و 20 دی) و غلظت محلول غذایی هوگلند (در سه سطح، شامل قدرت کامل، دو-سوم قدرت و یک-سوم قدرت) و در سه تکرار طراحی گردید. نتایج نشان داد بیشترین تعداد گل و گل آذین در تغذیه با محلول هوگلند کامل در اولین و دومین تاریخ کشت به دست آمدند (به ترتیب 33/26 و 33/5 عدد). بیشترین درصد تشکیل میوه (86/74 %) نیز در تغذیه با هوگلند کامل و در تاریخ کشت 30 آذر به دست آمد. بیشترین وزن میوه (12 گرم)، تعداد میوه (33/14) و عملکرد بوته (77/172 گرم) در تغذیه با محلول دو-سوم هوگلند و در تاریخ کشت 10 آذر به دست آمد. اگر چه تغذیه با محلول غذایی کامل هوگلند بیشترین افزایش صفات کیفی میوه را داشت به گونه ای که سبب حداکثر میزان ویتامین ث و سفتی بافت میوه (در تاریخ کشت اول) و حداکثر مواد جامد محلول (در هر سه تاریخ کشت) گردید ولی با نتایج به دست آمده برای محلول غذایی دو-سوم هوگلند در بیشتر صفات اختلاف معنی دار آماری ثبت نگردید. بر این اساس و با توجه به هزینه بالای تهیه محلول های غذایی کشت هیدروپونیک و کوتاه بودن فصل رشد گیاه توت فرنگی در شرایط آب و هوایی اهواز، برای تولید توت فرنگی با عملکرد و کیفیت مناسب، تاریخ کشت 10 آذر و تغذیه با محلول دو-سوم قدرت هوگلند توصیه می گردد.