بررسی میزان شیوع انگل های روده ای و ریسک فاکتورهای آن در ساکنین مناطق غربی استان مازندران

با وجود افزایش آگاهی وتوسعه سطح بهداشت جامعه، امروزه انگل های روده ای همچنان یکی ازمعضلات بهداشتی می باشند. باتوجه به عدم وجودآمار دقیق ازمیزان شیوع انگل های روده ای در غرب استان مازندران، هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت وضعیت کنونی شیوع انگل های روده ای و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در این مناطق بود.
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که بر روی 880 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز و خانه های بهداشت شهری و روستایی شهرستان های غرب استان مازندران (چالوس، تنکابن و رامسر) انجام شد. پس از اخذ رضایت کتبی، نمونه ها با روش های مستقیم، پارازیت تست (فرمالین- اتر)، رنگ آمیزی تری کروم و رنگ آمیزی زیل نیلسون اصلاح شده (اسید فست) آزمایش شدند.
میزان شیوع انگل های روده ای در شهرستان های غربی استان مازندران 8/13 درصد بود. شیوع آلودگی در مردان 65 نفر (5/6 درصد) و در زنان 56 نفر (1/8 درصد) گزارش شد. در مطالعه حاضربلاستوسیستیس هومنیس 3/6 درصد، ژیاردیا لامبلیا 5/4 درصد، انتامباکولی 9/0 درصد، انتاموباهیستولیتیکا/ دیسپار 5/0 درصد،کیلوماستیکس مسنیلی 1/0 درصد، یدامبابوچلی 2/0 درصد، کریپتوسپوریدیوم 2/0 درصد، استرونژیلوئیدس استرکورالیس 6/0 درصد، تنیا ساژیناتا 2/0 درصد، کرم های قلابدار 1/0 درصدگزارش گردید. همچنین عفونت توام ژیاردیا و انتامبا کولی نیزدر یک نفر (1/0 درصد) مشاهده شد.
استنتاج: میزان آلودگی به انگل های روده ای در استان مازندران براساس تحقیقات انجام شده طی سال های گذشته رو به کاهش است که دلیل آن را می توان به ارتقای سطح آگاهی بهداشت مردم، بهبود نسبی در زمینه بهداشت محیط، تصفیه فاضلاب های شهری وکاهش آلودگی انگلی سبزیجات نسبت داد.