ارزیابی ریسک محیط زیستی سد پاوه رود زنجان در مرحله ساختمانی با استفاده از تلفیق روش های TOPSIS و RAM-D

هدف از انجام این تحقیق، شناخت، بررسی و ارزیابی ریسک سد پاوه رود در مرحله ی ساختمانی می باشد. پس از جمع آوری و بررسی اطلاعات مربوط به شرایط محیط زیست منطقه مورد مطالعه و شرایط فنی ساخت سد، لیستی از عوامل احتمالی ریسک به صورت پرسشنامه تهیه و برای بررسی صحت آن ها، در اختیار یک گروه متخصص شامل نخبگان و اساتید در رشته های مرتبط با محیط زیست و عمران سد قرارگرفت. تعداد پرسشنامه ها بر اساس فرمول کوکران تعیین شد. بدین صورت که ابتدا، به منظور تحلیل پرسشنامه های به دست آمده و ریسک های موجود در منطقه در قالب طیف لیکرت، از گروه کارشناسی در تحقیق خواسته شد تا امتیازدهی کنند. پس از تجزیه و تحلیل امتیازات داده شده با استفاده از یافته های حاصل از روش PHA ، از روشTOPSIS به منظور اولویت بندی ریسک های شناسایی شده ی سد پاوه رود استفاده شد. نتایج حاصل از این روش نشان داد که از بین 36 عامل ریسک، فرسایش در اولویت اول قرار گرفت. پس از اولویت بندی بین عوامل ریسک، ارزیابی ریسک با استفاده از روش RAM-D صورت گرفت که تاثیر بر منطقه حفاظت شده سرخ آباد با امتیاز9، فرسایش با امتیاز 6 و کار در ارتفاع با امتیاز 3 مهمترین ریسک های سد پاوه رود شناخته شدند. به منظور کاهش اثرات ریسک های سد در فاز ساختمانی برنامه مدیریت محیط زیستی ضروری بوده و بدین منظور برای رویارویی با ریسک های شناسایی شده، در انتها گزینه های کاهش ریسک پیشنهاد شد.