بررسی انعطاف پذیری ریختی سیاه ماهی توئینی (Capoeta damascina Valenciennes، 1842) (شعاع بالگان: کپور ماهیان) در بخش ایرانی حوضه دجله با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی

گونه سیاه ماهی توئینی (Capoeta damascina) از جمله ماهیان آب های داخلی است که پراکنش وسیعی در زیستگاه های مختلف دارد. با توجه به توانایی زیست این گونه در زیستگاه های مختلف، این تحقیق با هدف شناخت الگوهای ریختی مشترک که آنها را قادر به زیست در زیستگاه های مختلف می کند و روند انعطاف پذیری آنها با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی به اجرا در آمد. برای این منظور تعداد 150 نمونه ماهی از 5 اکوسیستم آبی مختلف واقع در بخش ایرانی حوضه دجله نمونه برداری گردید، از سمت جانبی چپ نمونه ها عکسبرداری و تعداد 17 لندمارک (مرز نشانه) جهت استخراج داده های شکل بدن در روش ریخت سنجی هندسی توسط نرم افزار TpsDig2 رقومی گردید. داده های حاصل پس از آنالیز پروکراست، توسط تحلیل های چندمتغیره تجزیه به مولفه های اصلی (PCA)، تجزیه همبستگی کانونی (CVA) براساس ارزش p حاصل از permutation test و آنالیز خوشه ایمورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین شکل بدن هر پنج جمعیت مورد مطالعه وجود دارد (0001/0>P). عمده ی این تفاوت ها مربوط به تغییرات در ناحیه پوزه، عمق سر، موقعیت باله ی سینه ای و مخرجی و عرض ساقه ی دمی بودند، که بیانگر انعطاف پذیری این بخش ها در پاسخ به شرایط محیطی زیستگاه جمعیت های مورد بررسی می تواند باشد. داشتن دهان با موقعیت شکمی، شکل سر، شکل بدن کاملا« دوکی شکل به عنوان ویژگی های مشترک در بین اعضای این گونه بودند که می تواند بیانگر عام گرا بودن شکل بدن این گونه باشد، که برای گونه هایی که در محیط های متغیر مثل رودخانه ها زیست می کنند می تواند یک مزیت محسوب گردد.