بررسی ارتباط بین سلامت معنوی با شادکامی و رضایت شغلی مراقبین سالمندان در مراکز سالمندی شهر تهران در سال 1394

سلامت معنوی یکی از ابعاد سلامت است که کمتر بدان توجه شده است. همچنین به نظر می رسد سلامت معنوی می تواند با شادکامی و رضایت شغلی مرتبط باشد. علاوه بر این علیرغم افزایش تقاضا برای مراقبت از سالمندان در مراکز سالمندی، تاکنون پژوهش های اندکی درباره ی مراقبین سالمندان در کشور انجام شده است که نیاز به پژوهش های بیشتر در این جامعه احساس می شود. این مطالعه با هدف تعیین رابطه ی سلامت معنوی با شادکامی و رضایت شغلی مراقبین سالمندان مراکز سالمندی شهر تهران در سال 1394 انجام پذیرفت.
در این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی که به روش مقطعی انجام پذیرفت، جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی مراقبین سالمندان مراکز سالمندی شهر تهران در سال 1394بود و نمونه ی این پژوهش 100 نفر از مراقبین بود که به صورت تمام شماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی دموگرافیک، مقیاس سلامت معنوی پالوتزیان و الیسون، پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد و پرسشنامه ی رضایت شغلی فیلد و روث استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی شامل کلموگروف اسمیرنوف، آزمون t تک نمونه ای و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.
در این پژوهش 100 نفر (زن = 69) از مراقبین سالمندان مراکز سالمندی شهر تهران حضور داشتند. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین سلامت معنوی، شادکامی و رضایت شغلی مراقبین سالمندان مراکز سالمندی شهر تهران به ترتیب 17/67±48/90، 10/34±29/78 و 8/28±36/53 بود. با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و بر اساس حد وسط ابزارهای پژوهش مشخص شد که مراقبین سالمندان مراکز سالمندی شهر تهران سلامت معنوی و رضایت شغلی پایین (p<0/05) و شادکامی متوسطی داشتند (p>0/05). از سوی دیگر نتایج نشان داد که سلامت معنوی مراقبین سالمندان مراکز سالمندی شهر تهران با شادکامی و رضایت شغلیشان ارتباط معنادار دارد (p<0/05).
بنابر یافته های پژوهش، به نظر می رسد سطح سلامت معنوی مراقبین با شادکامی و رضایت شغلی آنان ارتباط دارد. در همین رابطه به دست اندرکاران و مسئولان ذیربط پیشنهاد می گردد برای افزایش شادکامی و رضایت شغلی مراقبین سالمندان مراکز سالمندی توجه ویژه ای به مقوله ی سلامت معنوی مراقبین و راهکارهای ارتقای آن داشته باشند، چرا که افزایش سلامت معنوی مراقبین موجب افزایش شادکامی و رضایت شغلی آنان و در نهایت منجر به ارائه ی خدمات مراقبتی بهتر به سالمندان مقیم سراهای سالمندی خواهد شد.